కానుక

 కార్తీకపు వెన్నెల రేయి

లక్ష్యం లేని సంభాషణ

ఊరికే దొర్లిన ఊసుల్లో

ఎవరెవరో పురాకవులు

తుళ్లే నా సంబరం చూసి

ఊగుతూనే ఉంది పూలతీగ

వెంటపడి వచ్చింది నక్షత్రమాలిక

వేల మైళ్ళ దూరం ఉందంటారు

ఆ క్షణాల్లో అదంతా ఉత్త గాలి బుడగ

సంభాషణ పూర్తవుతుంది

నగరం నిద్రకు ఉపక్రమిస్తుంది

రాతిరంతా నన్నావరించుకున్న

సంతోషం

చలి చీకట్లో నా పూలతీగకు

పూవై పూస్తుంది.

నా ప్రపంచంలో వెన్నెల

పగలేదో రాత్రేదో మర్చిపోతుంది!