పరవశ

 

మహానదులనూ లోయలనూ
మత్తుగా నిదరోతున్న అరణ్యాల హొయలునూ
సరోవరాలనూ సంధ్యలనూ
చప్పుడు చెయ్యని సౌందర్యప్రవాహాలనూ
చకచకా పిక్సెల్స్‌లో కుదుర్చుకునే నీ కళ్ళలో
ఒంగి వెదుక్కుంటూ ఉంటాను
మనవైన క్షణాలకు నువ్వద్దే అందాల రహస్యాల కోసం.
 
వలుపుగాలులు వీయగానే చిగుర్లేసే జీవితం నుండి
ఒక్క రేకు తుంచితే వేయి స్టేటస్ అప్డేట్‌లు.
ఏంటి స్పెషల్ అని అడిగేవాళ్ళకు ఏం చూపెట్టను?
అలవాటైన స్పర్శలోని సౌఖ్యం లాంటి నిన్ను
ఎవరికీ ఏమీ కానివై రాలిపడే క్షణాలను
హృదయంలోకి ఒంపి పారిపోయే నిన్ను..
 
నా ఉదయపు హడావుడిని నింపాదిగా లాలించే నీ గొంతునీ
నీ ఒక్కో సంబరానికీ ఒక్కో తునకై రోజంతా వెలిగే నా పేరునీ
మాటలు నేర్చిన చూపై, బుగ్గలు కందే ముద్దై
ఆదమరపు క్షణాల్లో కౌగిట్లో ఇరుక్కునే నీ ప్రేమని,  
కాఫీ మగ్గుల పైని బద్ధకపు మరకై
మాసిన గడ్డమై ఇంట నీదైన వాసనై
క్షణక్షణం గుచ్చే ఉనికిని,      
ఏ టైంలైన్‌లో దాచుకుంటూ పోను?
 
సాలెగూడంటే భయం కాదు కానీ
సెర్చ్ ఇంజన్స్‌కి దొరకని ప్రేమంటే మోజు.
ఎన్ని మెమరీ కార్డ్‌లు ముడేస్తే ఒక్క మనసు-
అంతా నీదే పిల్లా అని నువ్వంటుంటే
నా బ్రతుకంతా చిందే సందడి మీద మోజు.

ఆనవాలు

 ప్రేమసందేశాన్ని దాచి

సముద్రంలోకి విసిరిన గాజుసీసా
మళ్ళీ విసిరినవాడి పాదాలకే తగిలినట్టు
వర్క్ ఫ్రమ్ హోమ్ అని ఊరెళితే,
లోపల చిత్రమైన కుదుపు

ఉంగరం చూపెట్టి జ్ఞాపకాలను మేల్కొల్పిన ప్రేయసిలా
అనాది నేస్తం లాంటి ఆకాశం
చందమామను వొంపి
ఈ పిట్టగోడల మధ్య పుట్టిన
ఎలప్రాయపు పాటల్ని గుర్తుచేస్తోంది.

కొబ్బరి ఈనెల మధ్య కదలే నీడల్లాంటి పురాస్మృతుల్లా
ఈ ఇల్లు, ఈ వాసనలు, నా బాల్యం, ఇంకా, యవ్వనం.

మాటుమణిగిన రేయిలో మునకలేస్తోంది జాబిలి.

మునిచీకటి వేళల్లో రహస్యంగా మెరిసి
నడిరేయి సౌందర్యానుభవాన్ని మాటిచ్చిన నక్షత్రమేదో
అదను చూసి తలుపు తెరిచినట్టు -పైనంతా
వెలుతురు పొట్లాలు చిట్లి చెల్లాచెదురైన కాంతి
దిగంతాల్లో నుండి జలజలా రాలుతోన్న స్వర్ణధూళి

“తూ సఫర్ మేరా..తూ హీ హై మేరీ మంజిల్”
హృదయాన్ని పాటగా పెదాల దాకా లాగి
ప్రాణం పెనుగులాడుతోంటే జీరగా కునికే ఆ గొంతు-
గాలి అలల్లో తేలి కాంక్షాతప్త హృదయాన్ని
కారుణ్యపుచందనప్పూతలా ఊర్కోబెడుతోంది.

రజనీడోలలో నిశ్చింతానుభవమై ఊగుతోన్న కాలం
కలతో పాటుగా మెల్లిగా కరుగుతోంది.

మేల్కొన్న రెప్పల నంటి – ప్రత్యూషహేమరాశి
గుండెల మీద, అయాచితంగా రాలిపడ్డ
పసుపుపూల సౌందర్యరాశి.

అమృతానుభవానికి ఆనవాళ్ళను వెదుక్కుంటూ
ఈ ఉదయం.

*

సిరివెన్నెల చిందాడిన తావుల్లోకి...

with Public

మా చైనా కాలేజీలో ప్రతి ఆదివారం పరీక్షలుండేవి. కాలేజి ఇందిరా గాంధి స్టేడియం పక్క బిల్డింగ్లో ఉండేది. ఆదివారమొచ్చిందంటే అక్కడి కోలాహలాన్ని పట్టలేం. దానికి గుర్తుగా మా పరీక్ష సాగినంతసేపూ కిటికీల్లో నుండి పెద్ద పెట్టున పాటలు వినపడుతూనే ఉండేవి. ఆ పాటల్లో ఇంకా పెద్ద పరీక్షలుండేవి.

నీ కన్నుల్లో కలని అడుగు అతడు ఎవరనీ?

ఎవడ్రా వాడసలూ! దేవుడా, మా పై పగబట్టావా! మా ముందున్న శతకోటి ప్రశ్నలు చాలవన్నట్టు ఇది కూడానా అని తలలు బాదుకోని ఆదివారాల్లేవు ఆ ఏడాదంతా! ఇట్లా మా నిదురించు యవ్వనానికి మేలుకొలుపై ఒకడొచ్చాడని వింటే ఇంట్లో బాజాబజంత్రీలేగా!

*

గాలిలోనా మాటిమాటికీ వేలితో నీ పేరు రాయడం

రాతిరంతా చందమామతో లేనిపోని ఊసులాడటం

ఏమయిందో ఏమిటో...నాకేమయిందో ఏమిటో...

మాటలు వెదుక్కుంటోన్న ఎలప్రాయాన్ని సుతిమెత్తగా హత్తుకున్న పాట అతనిది. అన్ని వైపులా మధువనం..పూలు పూయదా అనుక్షణం అంటూ తేనెలూరే గొంతుతో ఓ లాలి పాట ఈ జీవితాన్ని తాకిన క్షణం ఇప్పటికీ భద్రంగానే ఉంది.

ప్రేమించే ఎదల్లో ఏముందో పదాల్లో ఎలా పెట్టడం అని ఎక్కడో అన్నారు కానీ, ప్రేమకున్న ఎన్నో ఛాయలను ఎన్నో రీతుల్లో తన పాటల్లో అవలీలగా పట్టుకోగలిగాడనిపిస్తుంది. గాలికి గంధం పూయడమే పూలకు తెలిసిన ప్రేమకథ అన్న రహస్యం అర్థమైనవాడికి, ప్రేమ గురించి రాయడమేమంత కష్టం!

ప్రేమని, ప్రేమలోని ఉత్సాహాన్ని బిగ్గరగా సంబరంగా ఉత్సవంగా చెప్పుకోవడానికి ఒక మోమాటమక్కర్లేని మార్గంగా చూస్తానతని పాటని. "గుండెలో గుట్టుగా ఉండనంటోన్న వేడుక- అంతటా నవ్వులే పలకరిస్తోన్న పండుగ" - మైకం కాదిదీ నిన్నటి లోకం కాదిదీ అని అరిచి చెప్పడంలో ఎంత సంతోషం!

ఊహలన్నీ ఊసులేవో మోసుకొస్తుంటే ఊరు పూలరధమల్లే మారి ఎదురుచూస్తోంటే - ఏం చేస్తాం? మైమరపు క్షణాలన్నిటినీ పాటలుగా మార్చుకుని చూసుకోవడమొక సరదా అయిపోయింది.

నువ్వు నాతో ఏమన్నావో నేనేం విన్నానో

బదులేదో ఏం చెప్పానో ఏమనుకున్నానో... ప్రేమ తాలూకు అయోమయాలు, ఇంత క్లాసిక్‌గా ఒక లయకి ఒదుగుతాయంటే, ఏమో, ఇది ముందు లేనిదే నేనైతే నమ్మలేను .

ఆకాశమే హద్దు పావురాయి పాపాయికి... అని అల్లప్పుడెప్పుడో ప్రేమపావురాల్ని మేఘాల్లో పరువులెత్తించిన ఆ కలానికి, ప్రేమ రేపొద్దు మాపొద్దు ఈ పొద్దునాపొద్దు అనే కంగారప్పిల్లని తెలుసు. ఆగిపోనీకు వేగాన్ని, ఏది ఏమైనా కానీ అనే ప్రేమ పంతాన్ని పట్టుకున్న నిత్య యవ్వనానికి - నమో నమః!

వేటూరి గురించి రాస్తూ ఆ నాటుకొట్టుళ్ళు మా వల్ల అయ్యే పనులు కావని తప్పించుకున్నార్లే కానీ, సొగసు సంపెంగ గుత్తులు మెత్తగ తాకంగ అన్న ఈయనేం తక్కువా!

కృష్ణవంశీ సిగ్నేచర్ పాటల రహస్యం పట్టుకుని పొత్తిళ్ళలో పసిపాపల్లే పాతికేళ్ళ మగ ఈడు/వెక్కెక్కి ఏం కావాలందో అడుగు అమ్మడూ... అని రాసిందెవరో మరి!

కళ్ళతో ఒళ్ళంతా నమిలీ చూపు ఎర్రబారిందే నెమలీ.. అంటూ చిన్నారి అందాల సందోహాన్ని అల్లరి పట్టించడం నేర్పించిదెవరూ?

నా కళ్ళతోటి నీ అందం, నువ్వే చూడు ఒకసారీ అని కవ్వించినప్పుడూ,

నిద్ర రాని చూపు తపనే నిలవనీదే ఈడునీ అని వాపోయినప్పుడూ,

తెల్లారిపోని రేయిలా నన్నల్లుకుంటే నీవిలా/సందేహమేదీ లేదుగా సంతోషమంతా నాదిగా అని తీర్మానించుకున్నప్పుడూ - ఏం ప్రేమ నిజంగా అని అబ్బురపడటమే నావంతు.

నేను అనీ లేను అనీ చెబితే ఏం చేస్తావూ? నమ్మననీ నవ్వుకునీ చాల్లే పొమ్మంటావూ - ఒకే ఒక మాట అంటూ గుండెను చీల్చి చూపిన మాటలు. తన వాడి గుండెపై తల ఆన్చితే తన పేరే వినపడుతుందని నమ్మబలికిన పాట.

`ఏమైపోతాం అనుకున్నామా...జత పరుగుల్లో ఏం జరిగినా...`

ఎవరికి పట్టింది? నిండా ప్రేమలో మునిగాక. నాతో నువ్వే ఉంటే లోకంతో పనిలేదు అన్న రికామీ పాటలోని వివశత్వం ఎప్పుడూ నన్ను గెలుస్తూనే ఉంటుంది.

నన్నే మల్లె తీగలా నువ్ అల్లుకుంటే...నిలువెత్తు ప్రాణం నిలవదటే!

అల్లెయ్ అల్లెయ్.. పుప్పొడి తునకా గాలై అల్లెయ్... అంటే ప్రాణం గింగిరాలు తిరుగుతున్నట్టే ఉంటుంది.

My heart is beating.. అదోలా.. .పాటను ఆఫీసు ఐ.డి కి పంపి, ఇది పాడటానికైనా నా బతుక్కి అర్జంటుగా ప్రేమ కావాలి అన్న ఫ్రెండ్ గుర్తొస్తున్నాడు. ప్రేమ అట్లా చెప్పి రాదులే, పెనుతుఫాను ఏదైనా మెరుపుదాడి చేసిందా - అని తర్వాత తీరిగ్గా ఆశ్చర్యపోదువ్ గాని అని చెప్పి నవ్విన గుర్తు

ఏవేవో పాటలు కళ్ళముందుకొస్తున్నాయ్. తుళ్ళిపడ్డ యవ్వనం తూలిపడకుండా ఆసరాగా నిలబడ్డ పాటలు. ఆటోల్లోనూ, పెద్ద పెద్ద కోలాహలపు గుంపుల్లోనూ, కాలేజీ మిత్రుల మధ్యలోనూ నాతో నేనూ వినీ వినీ అరిగిపోయిన పాటలు. వెదుక్కుని విన్న పాటలు. నా ఊరి దారుల్నీ, కాలేజీ బస్సుల్నీ, చేయి విడవని స్నేహాల్నీ, చూపు కలపని ప్రేమల్నీ మళ్ళీ గుర్తు చేస్తున్నాయ్ ఈ పాటలు. తేనెవు నువ్వో తేనెటీగవో తేలేదెలా లలనా..వెన్నెల నువ్వో వెండిమంటవో తాకే తెలుసుకోనా- స్పీకర్‌లు అదిరిపడే పాటలకు చిందులేసిన పాదాలు మళ్ళీ కళ్ళ ముందు ఆడుతున్నాయ్.

కలలు కనే కన్నె కళ్ళ లోతుల్లో చిందాడిన సిరివెన్నెలగానే నా వరకూ అతని ఉనికి. ఆ లోతుల్లో నుండి అతన్నింకో లోకానికి తీసుకెళ్ళగలిగే శక్తి - ఉందా?

గాలిపల్లకిలోన తరలి నా పాట పాప ఊరేగి వెడలె/ గొంతు వాకిలిని మూసి మరలి తను మూగబోయి నా గుండె మిగిలె...

రాసిచ్చిన ప్రతి పాటకూ తన హృదయమే తల్లి అంటూ ఆర్తిగా అప్పగింతలు చెప్పుకున్న కవీ- నువ్వుంటావ్! 

(My Sirivennela love songs playlist :

https://www.youtube.com/playlist?list=PL1FnHf9geiHO8xoLDS3K1aHuSG-bI4H9t)