ప్లవ

ప్రేమించు మిత్రమా!

ప్రేమించు రేపటి నీ రోజుని. నీ ఉగాదిని.
నిన్ను నువ్వు ప్రేమించుకున్నట్టు
నీ కలలనూ కోర్కెలనూ ప్రేమించుకున్నట్టు
ఇష్టంగా బలంగా నమ్మకంగా ప్రేమించు;
ఆహ్వానించు.

నమ్ము మిత్రమా!
నమ్ము రేపటి నీ రోజుని, నీదైన ఈ ఉగాదిని.
నీ వాకిలిని అయాచితంగా పూదోటగా మార్చే
పసుపుపూల చెట్టుని దిగాలు క్షణాల్లో నమ్మినట్టు
మునిచీకట్లలో కనపడని వెన్నెలదీపాన్ని నమ్మినట్టు
కోప్పడిన అమ్మ లాంటి కాలం, దైవం లాంటి కాలం
మళ్ళీ తానే దగ్గరకు లాక్కుంటుందనీ,
అన్నీ తానై నిన్ను లాలిస్తుందనీ, నమ్ము.

అన్నీ అక్కర్లేదు మిత్రమా, నీకైనా, నాకైనా
ఇరుక వంతెన మీద నడక లాంటిదీ జీవితం,
బరువులు మోసుకునే నడకలో మిగిలేదల్లా- అలసట.
సౌందర్యాన్ని వెదుక్కునే తీరిక లేని వేసట.  

సూర్యచంద్రులొస్తూ వస్తూ ఆకాశంలోని రంగులన్నీ చెరిపేసినట్టు  
సముద్రం ఎప్పటికప్పుడు తీరాన్ని తుడిచేసినట్టు
కలలో హత్తుకున్న అనుభవాన్ని మెలకువలో మర్చిపోయినట్టు
గాయపడ్డ క్షణాలని, దూరమైన బంధాలని
పూర్తి కాని ఆశలని, పూరించుకోలేని దూరాలని
గుండెల్లోని గుబులంత బరువుని
లోయలోకి ఈకని వదిలినట్టు వదిలి

కులాసాగా దాటుదామీ శార్వరీ వంతెన-
అదిగో ప్లవ - చేయందిస్తోంది.