జీవితంలో కొందరు స్నేహితులను మళ్ళీ మళ్ళీ కలుస్తూనే ఉంటాం. బహుశా వాళ్ళు జీవితకాలపు స్నేహితులు. నేను సింగపూర్ నుండి వచ్చేశాక కూడా, మా యూనిట్ ఒకటే కావడం వల్ల తను హైదరాబాద్ రావడమూ, తర్వాత నేను బెంగళూరు వెళ్ళడమూ, అతనికీ అక్కడి ప్రాజెక్టే రావడమూ, తర్వాత అతని పెళ్ళయాక, వాళ్ళావిడ విద్య పుట్టిల్లు మా ఇంటికి చాలా దగ్గర్లో ఉండడమూ లాంటి ఎన్నో కారణాల వల్ల మిత్రతో నా స్నేహం కొనసాగుతూనే ఉంది. పిల్లలు పుట్టినప్పుడూ, పుట్టినరోజులప్పుడూ, గృహప్రవేశాలూ పూజలూ చేసుకున్నప్పుడూ ఆ సందర్భాలొక మిషగా మేం కలుస్తూనే ఉన్నాం. విద్య నాకూ, ఉత్కళికకూ కూడా చాలా తొందరగా స్నేహితురాలవడం వల్లా, ఉత్కళిక ఎలెక్ట్రానిక్‌సిటీలో వాళ్ళ అపార్ట్మెంట్‌లోనే ఫ్లాట్ కొనుక్కోవడం వల్లా, కంపెనీలు మారాక కూడా మా ముచ్చట్లు తగ్గుముఖం పట్టాయే తప్ప పూర్తిగా నిలిచిపోలేదు.
అయితే పది పన్నెండేళ్ళ తర్వాత ఆ మిత్రశేఖరుడి ముచ్చట్లు ఇప్పుడు బ్లాగ్‌లో ఏకరువు పెట్టడానికి ప్రత్యేకమైన కారణం లేకపోలేదు. మొన్నే అతను మా స్నేహితులందరికీ మెయిల్ పంపాడు. తనకి ఎప్పటి నుండో ఇష్టమైన వ్యాపకమైన వంట మీద ఒక యుట్యూబ్ ఛానెల్ మొదలెట్టానని. ఆ మెయిల్ చూస్తూనే ఇంగువపోపూ, అతనికి మాత్రమే చేతనైన కూరపొడుల వాసనలు, పసితనపు అల్లర్లలాంటి జ్ఞాపకాలూ నన్ను చుట్టుముట్టినట్టైంది.
వాళ్ళ పెళ్ళైన కొత్తల్లో అనిల్, నేనూ ఓసారి వాళ్ళింటికి వెళితే వాళ్ళావిడ బ్రహ్మాండంగా వంట చేసి పెట్టింది. నేను లొట్టలేసుకుంటూ తినేసి మారు వడ్డించుకుంటుంటే ఆ అమ్మాయి మాత్రం మిత్ర మొహంలోకి చూస్తూ కూర్చుంది. ఏమిటి కథా..అని అడిగాను.
"ప్రద్దానికీ ఏదో ఒక సలహా పడేస్తాడబ్బా..ఇప్పుడేమంటాడా అని చూస్తున్నా" అంది నొసలు చిట్లించి.
ఓహో, వంట బాగా వచ్చిన మగవాళ్ళతో ఇదో గొడవా అనుకున్నాను. అప్పటిదాకా నా పొగడ్తలన్నీ వినీవినీ విసుగెత్తిపోయి ఉన్న అనిల్ ఆ మాటకి మొహం విప్పార్చుకున్నాడు.
"చూశావా...దీనిలో ఎన్ని సమస్యలున్నాయో.." అన్నట్టు కళ్ళెగరేశాడు.
క్షణాల మీద నలుగురం రెండు గ్రూపులుగా విడిపోయాం. ఒక్క వంటకి అన్ని చేతులు తగదనీ, ఒకరు వంట చేశాక వేలెత్తి చూపడం తగదనీ, ..ఎవరికి నచ్చిన థియరీ వాళ్ళు పక్కవాళ్ళు వినరని తెలిసీ చెప్పుకున్నాం.
సరే, ఇప్పుడా రోజులు కావుగా. ముప్పూటలా వేడిగా వండుకు తినడమొక్కటే ఉత్సాహపరిచే వ్యాపకంగా మారిన ఈ క్వారంటైన్ రోజుల్లో...చిన్నాపెద్దా ఆడామగా అందరూ వంటల మీద పడ్డారని నా వాట్సప్ కూడా పూటా ఘోషిస్తోంది. ఎవరిదాకో ఎందుకూ, నా పిల్లాడు వెనక్కీ-ముందుకీ అని మంత్రం చదువుతూ చపాతీలు ఒత్తిపెడుతున్నాడు. స్టెప్-1, స్టెప్-2 అని చెప్పుకుంటూ దోసలేస్తున్నాడు. నిన్నా మొన్నటి దాకా ఇడ్లీలలోకి పచ్చడి కూడా వేసుకోని పసిదానిలా ఉన్న మా అక్క కూతురు, ఇప్పుడు కుకర్ పెట్టి చిన్న చిన్న కూరలు చేస్తోందట. మా నాన్నగారు అమెజాన్‌లో దొరికింది దొరికినట్టు ఆర్డర్ చేసి, అవన్నీ వాడి వంటలు చేసి వాటాలు మా అక్కకీ (అది పక్క వీధిలోనే ఉంటుంది), ఫొటోలు నాకూ పంపేస్తున్నారు. వంటలో మా నాన్నగారి పద్ధతి తెలుసు కనుక, మా అక్క అదృష్టానికి కుళ్ళుకోవడం వినా నేనేం చెయ్యలేను. ప్రహ్లాద్ పిజ్జా అడిగితే చెయ్యను పొమ్మన్నానని, అనిల్ యూట్యూబ్ మొత్తం జల్లెడ పట్టి కావలసినవన్నీ కొనుక్కు తెచ్చుకుని వాడికీ, వాడి స్నేహితులకూ కూడా బ్రహ్మాండంగా చేసి పెడుతున్నాడు. అట్లా ఆ పిల్లలకొక హీరో అయిపోయాడు.
ఈ వంటలన్నీ సరే కానీ, పూటా గిన్నెలు తోమాలంటే మాత్రం పరమవిసుగు కనుక చాలా మంది వన్ పాట్ మీల్స్ చేసుకుంటున్నారు కదా. మా మిత్రది వాటిలో అందె వేసిన చెయ్యి. నేను ముందు పోస్ట్‌లో రాసిన చాలా వంటలు వివరంగా ఈ ఛానెల్‌లో అప్‌డేట్ చేశాడు. మీలోనూ వంట మీద కొత్త ఇష్టాలు పెరిగిన ఉత్సాహవంతులుండి ఉంటే, మా మిత్రుడి పాకవిద్య ఛానెల్ను ఓ సారి చూస్తారని ఇక్కడ లింక్ ఇస్తున్నాను. ఆసక్తి గలవారు సబ్స్క్రైబ్ చేసుకోండి..
https://www.youtube.com/channel/UCC5gZto1cSfRFeACs2ahDJw
అన్నట్టూ..నా పాత పోస్ట్ అంతా చదివి..నా దగ్గరేం ఫొటోలు లేవనుకుంటుంటే, తను పంపిన ఫొటో...
అయితే పది పన్నెండేళ్ళ తర్వాత ఆ మిత్రశేఖరుడి ముచ్చట్లు ఇప్పుడు బ్లాగ్‌లో ఏకరువు పెట్టడానికి ప్రత్యేకమైన కారణం లేకపోలేదు. మొన్నే అతను మా స్నేహితులందరికీ మెయిల్ పంపాడు. తనకి ఎప్పటి నుండో ఇష్టమైన వ్యాపకమైన వంట మీద ఒక యుట్యూబ్ ఛానెల్ మొదలెట్టానని. ఆ మెయిల్ చూస్తూనే ఇంగువపోపూ, అతనికి మాత్రమే చేతనైన కూరపొడుల వాసనలు, పసితనపు అల్లర్లలాంటి జ్ఞాపకాలూ నన్ను చుట్టుముట్టినట్టైంది.
వాళ్ళ పెళ్ళైన కొత్తల్లో అనిల్, నేనూ ఓసారి వాళ్ళింటికి వెళితే వాళ్ళావిడ బ్రహ్మాండంగా వంట చేసి పెట్టింది. నేను లొట్టలేసుకుంటూ తినేసి మారు వడ్డించుకుంటుంటే ఆ అమ్మాయి మాత్రం మిత్ర మొహంలోకి చూస్తూ కూర్చుంది. ఏమిటి కథా..అని అడిగాను.
"ప్రద్దానికీ ఏదో ఒక సలహా పడేస్తాడబ్బా..ఇప్పుడేమంటాడా అని చూస్తున్నా" అంది నొసలు చిట్లించి.
ఓహో, వంట బాగా వచ్చిన మగవాళ్ళతో ఇదో గొడవా అనుకున్నాను. అప్పటిదాకా నా పొగడ్తలన్నీ వినీవినీ విసుగెత్తిపోయి ఉన్న అనిల్ ఆ మాటకి మొహం విప్పార్చుకున్నాడు.
"చూశావా...దీనిలో ఎన్ని సమస్యలున్నాయో.." అన్నట్టు కళ్ళెగరేశాడు.
క్షణాల మీద నలుగురం రెండు గ్రూపులుగా విడిపోయాం. ఒక్క వంటకి అన్ని చేతులు తగదనీ, ఒకరు వంట చేశాక వేలెత్తి చూపడం తగదనీ, ..ఎవరికి నచ్చిన థియరీ వాళ్ళు పక్కవాళ్ళు వినరని తెలిసీ చెప్పుకున్నాం.
సరే, ఇప్పుడా రోజులు కావుగా. ముప్పూటలా వేడిగా వండుకు తినడమొక్కటే ఉత్సాహపరిచే వ్యాపకంగా మారిన ఈ క్వారంటైన్ రోజుల్లో...చిన్నాపెద్దా ఆడామగా అందరూ వంటల మీద పడ్డారని నా వాట్సప్ కూడా పూటా ఘోషిస్తోంది. ఎవరిదాకో ఎందుకూ, నా పిల్లాడు వెనక్కీ-ముందుకీ అని మంత్రం చదువుతూ చపాతీలు ఒత్తిపెడుతున్నాడు. స్టెప్-1, స్టెప్-2 అని చెప్పుకుంటూ దోసలేస్తున్నాడు. నిన్నా మొన్నటి దాకా ఇడ్లీలలోకి పచ్చడి కూడా వేసుకోని పసిదానిలా ఉన్న మా అక్క కూతురు, ఇప్పుడు కుకర్ పెట్టి చిన్న చిన్న కూరలు చేస్తోందట. మా నాన్నగారు అమెజాన్‌లో దొరికింది దొరికినట్టు ఆర్డర్ చేసి, అవన్నీ వాడి వంటలు చేసి వాటాలు మా అక్కకీ (అది పక్క వీధిలోనే ఉంటుంది), ఫొటోలు నాకూ పంపేస్తున్నారు. వంటలో మా నాన్నగారి పద్ధతి తెలుసు కనుక, మా అక్క అదృష్టానికి కుళ్ళుకోవడం వినా నేనేం చెయ్యలేను. ప్రహ్లాద్ పిజ్జా అడిగితే చెయ్యను పొమ్మన్నానని, అనిల్ యూట్యూబ్ మొత్తం జల్లెడ పట్టి కావలసినవన్నీ కొనుక్కు తెచ్చుకుని వాడికీ, వాడి స్నేహితులకూ కూడా బ్రహ్మాండంగా చేసి పెడుతున్నాడు. అట్లా ఆ పిల్లలకొక హీరో అయిపోయాడు.
ఈ వంటలన్నీ సరే కానీ, పూటా గిన్నెలు తోమాలంటే మాత్రం పరమవిసుగు కనుక చాలా మంది వన్ పాట్ మీల్స్ చేసుకుంటున్నారు కదా. మా మిత్రది వాటిలో అందె వేసిన చెయ్యి. నేను ముందు పోస్ట్‌లో రాసిన చాలా వంటలు వివరంగా ఈ ఛానెల్‌లో అప్‌డేట్ చేశాడు. మీలోనూ వంట మీద కొత్త ఇష్టాలు పెరిగిన ఉత్సాహవంతులుండి ఉంటే, మా మిత్రుడి పాకవిద్య ఛానెల్ను ఓ సారి చూస్తారని ఇక్కడ లింక్ ఇస్తున్నాను. ఆసక్తి గలవారు సబ్స్క్రైబ్ చేసుకోండి..
https://www.youtube.com/channel/UCC5gZto1cSfRFeACs2ahDJw
అన్నట్టూ..నా పాత పోస్ట్ అంతా చదివి..నా దగ్గరేం ఫొటోలు లేవనుకుంటుంటే, తను పంపిన ఫొటో...
 |
| birthday@ECP |
No comments:
Post a Comment