Still I Rise అనే ఈ Maya Angelou కవితను Women's Day రాగానే రకరకాలా platformsలో చూస్తూ ఉంటాను. కొన్ని అనువాదాలూ చూశాను. సెరీనా విలియమ్స్ లాంటి వాళ్ళు చెప్పడం కూడా విన్నాను.
కవితలు రాయడం లాగే, చదవడం కూడా కళ. కొన్ని కవితలు కవుల గొంతుల్లో వింటే, మనం చదివినప్పుడు ఊహించుకున్న సౌందర్యమేదో ఆవిర్లుగా కరిగిపోతున్నట్టు ఉంటుంది. మన విరుపుల్లో మనకు దక్కిందేదో చేజారిపోయినట్టు ఉంటుంది. ఆ కవిత చదువుతుండగా మన చుట్టూ నిర్మితమైన ప్రపంచమేదో తటాలున విరిగిపోయినట్టవుతుంది.
కానీ, ఈ కవితను, and still I rise అన్న మాయా కవితను ఆమె గొంతులో విన్నప్పుడు కలిగిన సంతోషం మాత్రం మాటల్లో పెట్టలేనిదైపోతోంది. ఆమె నవ్వుకా, నిర్లక్ష్యానికా, "and i dance like I have got diamonds at the meeting of my thighs" అంటూ చిటికలేస్తూ తూగిన వయ్యారానికా, నా అందం, ఆత్మవిశ్వాసం నీకెంత కంటగింపైనా నేనింతేనని నవ్వుతూ చెప్పిన ధైర్యానికా, నమ్మకానికా - తెలీదు. దేనికి దాసోహమన్నానో తెలీదు.
నేను చదివిన మాయా కవితలన్నింటిలోనూ కట్టిపడేసే నిర్మాణం ఉంటుంది. చాలా కవితల్లో దొరికే hook వల్ల కావచ్చు, ఆమె కవితలు తేలిగ్గా దొరికినట్టు అనిపిస్తాయ్, ప్రయత్నమేం లేకుండానే మనని తేలిగ్గా దగ్గరకు లాక్కుంటున్నట్టుంటాయ్. బహుశా అందుకే తేలిగ్గా అనువాదానికీ లొంగుతాయనిపిస్తాయేమో. కానీ, ఆమె కవితల spirit అందుకోవడానికి మాత్రం అదేం పెద్ద సాయపడదు. అన్ని మంచి కవితల్లానే ఒకటికి పదిసార్లు చదవాల్సిందే.
ఆమె ఒక సింగర్, పర్ఫార్మర్ కూడా అయి ఉండటం ఈ కవిత చదవడానికి ప్రత్యేకంగా లాభించిందని కూడా అనుకోబుద్ధి కావట్లేదు. ఎందుకంటే, ఆమె రాసిన దాంట్లోనే ఆ అందమంతా ఉంది. అది చదివినప్పుడు మనం wow అనుకోం, అంతకు మించి, ఒక కేరింత తోడిగా తుళ్ళిపడతాం. ఆ లెక్కలేనితనం కానీ, `ఇప్పుడెలా మరి?` అని రెచ్చగొట్టే కవ్వింపు ధోరణి గానీ అనువాదాల్లో కనపడవు. దీన్ని ఈమెలా ఇంకెవ్వరూ మనకు చెప్పలేరు. మాయా! ఇది ఎప్పటికీ నీ కవిత!
1) ఈ వీడియో ఒకసారి మాత్రమే చూసి ఆపలేకపోవడం నాకొక్కదానికేనా?
2) ఈవిడ గొంతు మెరుపుకలలు సినిమాలో మదర్ గొంతులా ఉందనిపించడం నాకొక్కదానికేనా? 
)
)
No comments:
Post a Comment