ముల్లు

కాలింగ్బెల్ వింటూనే తలుపులు తోసుకొచ్చి
పాదాలను చుట్టుకుపోయే చిట్టి సంబరాన్నీ
మూడడుగుల ముద్దుల మూటై ప్రతిరోజూ
హత్తుకు పడుకునే వాడి పరిమళాన్నీ

మళ్ళీ మళ్ళీ ఊహించుకుంటూ
బస్సెక్కుతుందామె.

ఎర్రరంగు దీపాలను పొడవలేక
పెద్దముల్లు విరుచుకుపడిపోతుంది
చిన్ని ముల్లేదో ఆమె గుండెల్లో ఉండుండీ
గుచ్చుకుంటూనే ఉంటుంది

బండి వెనుక కూర్చుని, తమ భరోసాని హత్తుకుంటూ, పిల్లలు.
పెద్ద పెద్ద పాదాలను, పసి అడుగుల్లో ఒదిగించుకునే పిల్లలు.  
ఆనుకు నిలబడ్డ పొడుగు చేతులను పట్టి ఊపుతూ,
తోపుడుబళ్ళ చుట్టూ పిల్లలు. ఆ ముఖాల్లో తన ప్రాణం...

ఏడవ నెలలో కడుపులో నుండీ ఒక్క తాపు తన్నినప్పుడు
ఉలిక్కిపడి కదిలినప్పటి కలవరం మళ్ళీ ఆమెలో.
పాలపళ్ళొస్తున్నప్పుడు చనుమొనలను కొరికినప్పటి నొప్పి,
మళ్ళీ ఆమె నరనరాల్లో పాకుతో.

ఊచలను పట్టుకు కూర్చుని,
ఉచ్చు బిగిసిందెలానో ఆలోచించుకుంటుందామె.
ఉమ్మనీటి సంచీ పిగిలి వరదై ముంచెత్తినట్టు
నిబ్బరంగా దాచుకున్న ఆమె దిగులు పగిలి,
కన్నీళ్ళుగా- కొన్ని జ్ఞాపకాలు.
పళ్ళను తిని గింజలను ఊసేయమన్నవాడిని
విదిల్చికొట్టాక ఉదయించిన కొన్ని మెలకువలు.

దారులు చీల్చుకుంటూ ప్రయాణం సాగుతుంది.
రంగులు, వెలుగులు, సందళ్ళల్లో
ఆమె మనసేదో జవాబు వెదుక్కుంటుంది. 

అవసరాన్ని, అహాన్ని,
ఓటమినీ , ఓపికనీ,
భయాన్ని, భవిష్యత్తునీ

అనుక్షణం తూచుకోవడంలో
తడారిపోయిన కళ్ళతో ఆ అమ్మ.
ఆమె ఫోన్ స్క్రీన్లో
బుగ్గ మీద ముద్దు పెడుతున్న బుజ్జాయి బొమ్మ! 

(తొలి ప్రచురణ, టాగ్స్ తెలుగు వెలుగు పత్రికలో..)