బ్లైండ్స్‌లో నుండి కొంత కొంతగా మసక వెలుతురు చొరబడి పరుపు మీద పరుచుకుంటోంది. బక్కపల్చటి దేహాన్ని నా మీదకు తోచినట్టు వాల్చుతూ అడిగాడు నా చిట్టివాడు ..
"అమ్మా..ఈ రోజు నువ్ వేల్‌గా ఉంటావా?"
"ఊ?" సర్దుకుంటూ వాడి వైపు ఒత్తిగిలి అడిగాను -"ఎందుకురా?"
నా పొత్తికడుపును మీగాళ్ళతో తొక్కి వెనక్కు పాకుతూ చెప్పాడు.."అప్పుడూ నేను నీ మీదకి ఎక్కి పడుకోవచ్చూ..నువ్వు నన్ను ఈదుతూ ఈదుతూ తీసుకెళ్ళిపోవచ్చూ, అప్పుడు నేను శాం లా నిన్ను గట్టిగా పట్టుకుంటే ఒక ఐలాండ్‌కి వెళ్ళిపోవచ్చూ.."
"వెయిట్! శాం పెంగ్విన్ కదా..నేను వేల్ అయితే నువ్వూ వేల్ వే అవ్వాలి. బేబీ వేల్.."
"నేను పెంగ్విన్ అయితే?"
"నేను కూడా పెంగ్వినే"
"అయితే అప్పుడు నేను పెంగ్విన్.."
"అప్పుడు నువ్ నా మీద ఎక్కి ఈదలేవ్ కదా.."
"అది కాదమ్మా..."
"నువ్ బజ్జో కన్నా ముందూ.."
"కథ చెప్పైతే?"
"అనగనగా.."
💓
"మ్మా.."
"కింద స్నో స్నో చూసుకో...!!"
" అందుకే మనం బర్డ్స్ అయిపోవాలమ్మా.."
" నువ్ గట్టిగా పట్టుకో ముందు, జారవ్. ఏం బర్డ్స్ ఇంతకీ?"
"ఏవైనా...అమ్మా, flock అంటే తెలుసా నీకు"
"తెలుసూ..నీకెవరు చెప్పార్రా?"
" Mrs. Heinen. , "అమ్మా..గౌతూ, మనూ, నేనూ, నువ్వూ, నాన్నా, కీర్తి ఆంటీ అందరం ఒక కార్ లో వెళ్ళగలమా? flock ఐతే వెళ్ళచ్చు..."
"నిజంగానా?"
"చలేస్తే చెట్టులోకైనా వెళ్ళిపోవచ్చు..."
"తొఱ్రలోకా?"
"కాదమ్మా..అది ఉడతల ఇల్లు!"
"మరి?"
"నెస్ట్."
"ఓహో..మరప్పుడు నువు నా దుప్పిలో బజ్జోవా? నాకు చలేస్తే?"
"ఊహూ..వింగ్స్ క్రింద..warm గానే ఉంటుంది."
💓
"అమ్మా నీకు పప్పీ ఇష్టమా?"
"ఊహూ..నాకు నువ్వే ఇష్టం. యూ ఆర్ మై స్వీట్ లిల్ పప్పీ...mmuuaaah..."
"అలా గట్టిగా పెట్టకమ్మా..పప్పీ కి వాళ్ళ అమ్మ ఎలా పెడుతుందీ...అలా ..ఇలా.."
"ఛీ..!!"
"ఎందుకూ..!!
"నేనేమైనా డాగ్‌నా"
" మరి నేను పప్పీని కదా.."
💓
ఈ రోజు పొద్దున ఏదో జనరల్ చెకప్ కోసం డాక్టర్ దగ్గరకి వెళ్తున్నాం. సరిగ్గా ఎనిమిది దాటి బయలుదేరాం. మెయిన్ రోడ్ మీదకు వచ్చిన క్షణం నుండి వీధి వీధిలోనూ స్కూల్‌బస్సులే. ఇక్కడ స్కూల్ బస్సుంటే, దాన్ని దాటి వెళ్ళడం చట్టరీత్యా నేరం. దానికి ఎర్ర సిగ్నల్ ఫ్లాష్ అవుతుంటే, వెనుక బండి పూర్తిగా ఆగిపోవాలి. ఇలా ఆగుతూ ఆగుతూ అసలెప్పటికి చేరతాం, కేన్సిల్ చేసేస్తారేమో అపాయింట్మెంట్ అని మాట్లాడుకుంటున్నాం.
"టాటా" వెనుక సీట్‌లో నుండి చేతులూపుతూ అరుస్తున్నాడు ప్రహ్లాద్.
ఎవరికా అని కుతూహలంగా బయటకు తొంగి చూశాను. ఎవరో అమెరికన్ అతను, వాళ్ళబ్బాయి బస్‌లో ఆఖరు సీట్ దగ్గర నిలబడి టాటా చెప్తుంటే తనూ టాటా చెబుతున్నాడు.
అపాయింట్మెంట్ కంగారు తగ్గి, మెల్లిగా నా మొహంలోకి నవ్వొచ్చి చేరింది.
ఆ తరువాతి దారిలో దాదాపు పది మంది బస్ ఎక్కడం చూసి ఉంటాను. ఇళ్ళ తలుపుల మాటు నుండీ భుజం తట్టి పంపింది కొందరు. బస్ ఎక్కించి గాల్లోకి ముద్దులు విసిరింది కొందరూ. బస్ కనుచూపు మేర దాటేవరకూ ఆ మంచు ఉదయంలో జేబుల్లో చేతులు దోపుకుని అలాగే నిలబడి చూసింది కొందరు. వినపడుతుందా, వింటారా అన్న సందేహమే లేనట్టు "బై హనీ" అని అరిచింది కొందరు. వాళ్ళ నోటి ముందు తెల్లటి ఆవిరి గాల్లోకి గింగిరాలుగా కదలడం మైమరపుగా చూస్తుండిపోయాను.
హాస్పిటల్ కు చేరుకున్నాం.
ఎలాగూ వచ్చానని, ఫ్లూ షాట్ వేస్తానని చెప్పింది నర్స్. సరేనన్నాను.
అరచేతులు వెచ్చదనం కోసం రుద్దుకుంటూ చుట్టూ చూస్తున్నాను. క్రిస్మస్ ఎరుపూ తెలుపు రంగుల్లోనే ఉత్సవ సంబరమేదో ఉంటుందనుకుంటాను. గదంతా ఏవేవో బొమ్మలు, పోస్టర్లతో నిండి ఉంది. బయట నుండి కూడా కనపడేలా అద్దం ముందు ఒక చూడ ముచ్చటైన క్రిస్మస్ ట్రీ ఉంది. చిన్న చిన్న వెలుగులు, మెరుపు బంతులూ, చిట్టి చిట్టి గిఫ్ట్ బాక్సులూ ఒదిగి వేలాడుతూ ఉన్నాయి దాన్నిండా.
నఖశిఖపర్యంతం జాకెట్లలో దాచుకుని బస్‌లెక్కిన పసివాళ్ళంతా కళ్ళ ముందు మెదిలారు. వాళ్ళ అమ్మలూ, నాన్నలూ.
ప్లే ఏరియా వైపు దూకడానికి నా అనుమతి కోసం కళ్ళలోకి చూస్తూ దగ్గరకొచ్చాడు ప్రహ్లాద్.
"బుజ్జీ..మనం శాం అవ్వద్దు. బర్డ్స్ కూడా అవ్వద్దు. సరేనా?" ఒళ్ళోకి లాక్కుంటూ అన్నాను.
"ఊ..ఎందుకు? మరి పప్పీస్ కూడా అవ్వద్దా?"
"ఊహూఁ వద్దు. ఇలాగే ఉందాం ఓకేనా?"
"పోనీ బేర్స్? ఆవూ దూడా..?"
"నో! నో!"
"ఓకే. " మణికట్టు విడిపించుకుని ప్లే యేరియా వైపు పరుగు తీశాడు. అంతలోనే మళ్ళీ తూనీగలా తిరిగొచ్చాడు.
"కానీ నేను ఫ్లూషాట్ తీసుకోను ఓకే???" వేళ్ళతో నా మొహం ముందు X రాసి వెనక్కి వెళ్ళిపోయాడు.
💓💓💓
No comments:
Post a Comment