మీకు తెలియందేం కాదు

మంత్ర నగరి ఒకటి
పిలిచి పిలిచి లాక్కెళుతుంది

ఆ ఊరి పొలిమేరల దగ్గరే ఆకాశం
పాత డైరీల్లోని కాగితాలతో ఆహ్వానమందిస్తుంది

కాళ్ళను పట్టి లాగి అక్కడి నది
వయసు వెనక్కు మళ్ళే మందేదో నోట్లో వేస్తుంది. 

మలుపు మలుపుకీ జ్ఞాపకాలక్కడ
గుర్తులుగా ముద్రించబడి ఉంటాయి

ఏనాడో సగంలో వదిలేసిన రాగాలను
వీధులు వేయి నోళ్ళతో వినిపిస్తుంటాయి

రాతి కొండల హృదయాల్లో పేర్లు,
చెట్ల తొర్రల్లో రహస్యాలు, అక్కడ
భద్రంగా దాచబడి ఉంటాయి

ముక్కలుగా లోలో మిగిలిన అనుభవాలన్నీ
ఒక్కరిగా రూపు కట్టి అడుగడుక్కీ హత్తుకుంటాయి

ఊపిరాడటానికీ, ఊపిరాగడానికీ మధ్య
పోగేసుకునేదల్లా ఆ కౌగిట్లో దక్కిన పరిమళం

మీకు తెలియందేం కాదు,
తొలిప్రేమ ఒడిలో ఆడించిన మంత్రనగరికి వెళితే

ప్రతి ఉదయమూ కొత్తకలల సంతకమవుతుంది
ప్రతి రాత్రీ మోహపు వెన్నెలలో మేల్కొనే ఉంటుంది.

తొలి ప్రచురణ - 2019, జులై సారంగ తొలిసంచికలో

అమ్మ వెళ్ళిన రాత్రి

మళ్ళీ నాలుగు రోజులకు సరిపడే దోసెల పిండీ,
డబ్బాల నిండా కారప్పొడులూ,
కొత్తిమీరా, గోంగూరా పచ్చళ్ళూ..

అమ్మ ఊరెళుతూ కూడా
కొంత కష్టం నుండి తప్పించే వెళ్తుంది.

పగిలిన తన పాదాల కోసం
నే కొన్నవన్నీ వదిలేసి,
విరిగిపోతున్న గోళ్ళకు అద్దుకోమని
నేనిచ్చిన రంగులన్నీ వదిలేసీ,
కొంత దిగులునీ, కొన్ని కన్నీళ్ళనీ
నాకు వదిలేసి

అమ్మ వెళ్ళిపోతుంది

మళ్ళీ వస్తానుగా అన్న పాత మాటనీ
ఏమంత దూరం, నువ్వైనా రావచ్చులెమ్మనీ..
తనను కరుచుకుపడుకున్న నా చెవిలో
ధైర్యంలా వదిలేస్తూ,
నన్నిక్కడే వదిలేస్తూ

అమ్మ వెళ్ళిపోతుంది.

అమ్మ వెళ్ళిన రాత్రి,

నిద్ర పిలువని రాత్రి,

బాల్కనీలో తీగలను పట్టుకు
ఒక్కదాన్నీ వేలాడుతోంటే,
ఆరలేదని అమ్మ వదిలిన చీర
చెంపల మీద తడిని ముద్దాడి పోతుంది.
మసకబారిన మొహాన్ని దాచుకోబోతే
అద్దం అంచు మీద అమ్మ బొట్టుబిళ్ళ
తన కళ్ళతో సహా కనపడి సర్దిచెబుతుంది.

అలవాటైన అమ్మ పిలుపు వినపడక
ఖాళీతనమొకటి చెవులను హోరెత్తిస్తోంటే

తను పిలిస్తే మాత్రమే పలికే ఇళయరాజా పాట
రింగ్‌టోన్‌లా ఇల్లంతా మోగిపోతుంది.

( * ప్రచురణ: తెలుగు వెలుగు, జులై 2019 )