కిటికి లోపల వెన్నెల

రోజూ తినే వేళకే భోజనానికి పిలుస్తూంటే, చిత్రహార్ రోజుల్లో మాత్రం, అక్కా-నేనూ ఇంకో అరగంట గడిస్తే బాగుండని తప్పించుకు తిరిగేవాళ్ళం. అప్పుడైతే, ఆ పాటలు చూస్తూ భోంచెయ్యచ్చని. అలాంటి చిత్రహార్ రోజుల్లోనే, ఓసారి చూశానతన్ని. ఓ అమ్మాయిని ఏదో వేడుకలో చూస్తూ, ఆమె తప్పిపోతే వెదుక్కుంటూ మథనపడిపోతూండగా చూశాను. అమ్మాయేమో సన్నజాజి మొగ్గ. తెల్లటి గాగ్రాలో అతన్ని తప్పించుకుంటూనో తెరచాటుగా చూస్తోనో, కలవరపడిపోతూంటుంది. రెండు చేతుల గాజుల మధ్యగా అతన్నే చూస్తూ దారి మరచి నిలబడిపోవడం, అతడక్కడి స్థంభాన్ని ఎక్కి కొట్టి వెనక్కు మళ్ళడం, తేనెలొలికిన ఆ గాత్రం... - "ఉరికే కసి వయసుకు శాంతం..శాంతం"..- చెవుల్లో ఎవరెన్ని సార్లు చెప్పినా వినపడని వయసు!
ఎన్నడూ లేనిది ఆ రాత్రి అక్క నాతో సఖ్యంగా మాట్లాడింది.
"ఆ అబ్బాయి పేరు అరవిందస్వామి" దుప్పటి ముఖం దాకా కప్పుకుని గుసగుసగా చెప్పింది.
నేను ఆ చీకట్లోనే కళ్ళు పెద్దవి చేసి చూశాను.
కథ చెప్పడం మొదలెట్టింది. బురఖా రేవు దగ్గర ఎగరడం, సైరాభాను మొహం మీదకి లాక్కోవడం, అది గాలికి మళ్ళీ ఎగరడం, మళ్ళీ లాక్కోవడం...వాళ్ళ నాన్న ముందే అతడా అమ్మాయి చేయి పట్టుకోవడం, మణికట్టు దగ్గర గాటు పెట్టడం..
"పడుకోలేదా? ఏంటా గుసగుసలు?" బిట్ పేపర్లు దిద్దుకుని పురికొసతో కట్ట కట్టుకుంటోన్న అమ్మ అనుమానమొచ్చి అడిగింది. మేమిద్దరం కిక్కురుమనలేదు. కిటికీలు గాలికి కొట్టుకోకుండా కొక్కేలు బిగించి వెళ్ళిపోయింది.
ఆ రాత్రి గది నిండా వెన్నెలే!
**
మర్నాడు సమయం చూసి అడిగాను అమ్మని , అక్క సినిమాకు తీసుకెళుతుందీ, డబ్బులివ్వమని. నమ్మలేదసలు. మా చరిత్ర అలాంటిది. అమ్మను నమ్మించడానికి అక్క రాత్రి నాకు కథ చెప్పిందనీ, అది పోయిన వారం వాళ్ళ స్నేహితులతో చూసిన సినిమా ఇదేననీ చెప్పక తప్పలేదు.
చూసేసిన సినిమా మళ్ళీ ఎందుకు చూస్తుందది, ఏం వద్దు - అమ్మ నిర్ణయించేసింది .
"నాకోసం వస్తానంది" బింకంగా చెప్పాను.
ఇంతకీ కథేవిట్టా? రోట్లో పచ్చడికి సిద్ధం చేసుకుంటూ అడిగింది.
"బ్రామ్మలమ్మాయిటమ్మా, బొంబాయిలో పనిచేసే ముస్లిం అబ్బాయితో పారిపోతుందిట...పెళ్ళి కూడా చేసుకుంటారట..అప్పుడేమో..."
మొహం చిట్లించి మా మాటలన్నీ వింటోన్న అమ్మమ్మ, పక్క నుండీ రోట్లో మరో పది పచ్చిమిరపకాయలు పడెయ్యటమూ, మా అక్క పరుగెత్తుకొచ్చి పక్క గదిలోకి బరబరా లాకెళ్ళి నన్ను వంగోబెట్టి పిడిగుద్దులు గుద్దడమూ ఒకేసారి జరిగాయ్.
"బ్రాహ్మలమ్మాయని చెప్పానా నీకు!!!" రాక్షసిలా చూస్తూ అడిగింది.
నాలుక్కర్చుకుని మొహం తుడుచుకున్నాను.
***
అట్లాంటి బ్రహ్మ రాక్షసి, అడక్కుండానే బుజ్జి బుజ్జి బహుమతులిస్తూ మంచిదానిలా నటించిందోసారి.
"ఈసారి ఏం చేయాలి?"
"ఏం అక్కర్లేదు. ఊరెళుతున్నా...కాకినాడ కాలేజ్‌లో చేరడానికి.." నవ్వింది.
"నిజమా?" నా మొహం విప్పారిపోయింది.
రేపటి నుండి ఈ గది నాది, మొత్తం మంచమంతా నాది. ఆ plank, table, అన్నీ నాకే!!
పెట్టెల నిండా సామానుతో పాటే బెంగనీ కూరుకుంటూ అదీ, చిన్న చిన్న గాజు హార్లిక్స్ సీసాల్లో దానికి పొడులూ, పచ్చళ్ళూ, నెయ్యీ, కవర్లలో గవ్వలూ, కారప్పూసా, చెక్కలూ, ఇంకా,
ఎలా కూర్చినా ఇమడనంత ప్రేమనీ, సర్దిపెడుతో అమ్మ, జాయినింగ్ ఫార్మాలిటీస్ కోసం తెచ్చిన డబ్బులు లెక్కలు చూసుకుంటూ నానగారు, ఆ బుజ్జి సామ్రాజ్యానికి మర్నాటి నుండీ
పోటీ లేని పెత్తందారునవుతానన్న సంబరంలో నేను..
ఎప్పుడు తెల్లారిందో తెలీదు.
కానీ, వెలుతురు పరుచుకున్న కొద్దీ, ఖాళీ అయిన ఆ గది పుట్టించిన దిగులు, అద్దం ముందు, అమ్మ ముందు, ఎక్కడా ఎవరూ ఎదురుపడక లోపలి నుండీ తన్నుకొచ్చిన దుఃఖం, అమ్మని కావలించుకుని ఏం చెప్పాలో తెలీక వెర్రి మొఖంతో వెక్కిళ్ళు పెట్టి ఊరుకుండిపోయిన జ్ఞాపకం...
**
నీతో పంచుకోని ఏ సంబరానికీ అర్థం లేదని అర్థమై ఎన్నేళ్ళు గడచిపోయాయో కానీ...ఆ మాట నీకు చెప్పడానికి మాత్రం ఏ ఏటికాయేడు ఈ తారీఖొక వంక..!

Wish you a very very happy birthday, akkaa..!   😍
😍


6 comments:

  1. కార్తీకThursday, March 15, 2018

    ఎంత బాగుందో.

    ReplyDelete
  2. touching and lol :-)

    ReplyDelete
  3. dear sir very good blog and very good telugu content
    Latest Telugu News

    ReplyDelete
  4. chala bavundi ,chinnapati jnapakalu

    ReplyDelete
  5. మీ అక్కాచెల్లెళ్ళ కబుర్లు రిఫ్రెషింగ్‌గా వున్నాయి. Please convey my "Belated Happy Birthday wishes" to your sister.

    ReplyDelete
  6. Thanks a lot, everyone! It was on Feb-26th. I posted it in on blog much later, I guess ;)
    Luv,
    M

    ReplyDelete

రాగసాధిక

  ఓ మూడు నాలుగేళ్ళ క్రితం బోస్టన్ లో ఉన్న రోజుల్లో అనిల్ అక్కడొక విపస్సన కేంద్రం ఉందని చూసుకుని, ఓ రెండు రోజులు వెళ్ళొస్తాను అంటే, చిన్నపిల్...